In de betoverende nieuwe biopic over Bob Marley kon cannabis uiteraard niet ontbreken. Een betere ambassadeur voor ganja is er nooit geweest.
Cannabis is het levenskruid van de reggae. ‘Ganja’, zeggen ze in Jamaica, van het Indische ganga. Het waren Oost-Indische migranten die cannabis begin 20ste eeuw geïntroduceerd hebben op het eiland. Na het werk op de plantages zochten ze ontspanning en verlichting in muziek, heilige verhalen, bhang (een cannadrankje) en de gangapijp, een chilam (chillum in het Engels). Ze aanbaden de godin Kali, die later haar naam zou geven aan de befaamde Jamaicaanse collieweed. ‘Jai! Kali Mai!’ riepen ze, een voorafspiegeling van ‘Jah! Rastafari!’, zoals de rasta’s hun god tot vandaag benoemen.*
De eerste rasta
Ook Leonard Howell, ‘de eerste rasta’, laafde zich als jongeling aan de in ganja gedrenkte spiritualiteit van de Indiërs, en kreeg als leraar zelfs een Indische naam toebedeeld: Gangunguru Maragh. Bob Marley zou er veel later zijn bijnaam Gong aan overhouden. In New York verkocht Howell ‘helende kruidendrankjes’ en toen hij na zijn terugkeer in Jamaica de goddelijke status van de Ethiopische keizer Haile Selassie begon te verkondigen, het fundament van Rastafari, bleek cannabis zijn heilig sacrament te zijn.
Dank zij de rasta’s is ganja jarenlang het belangrijkste uitvoerproduct geweest van Jamaica, hoewel de consumptie en het bezit van de plant pas in 2017 uit de strafwet werden gehaald. Veel Jamaican gebruiken overigens liever het woord ‘herbs’ (kruiden). Bob Marley sprak van ‘mellow mood’, zachte stemming.
I even touch the sky
Of van Kaya natuurlijk, ook de titelsong van een prachtig album. Kaya is oorspronkelijk de naam van een specifiek kruid dat de lokale bush doctors gebruiken om bepaalde aandoeningen te behandelen. Medicinale cannabis dus.
I feel so high, I even touch the sky
Above the falling rain
I feel so good in my neighbourhood
So here I come again
Het album bevat overigens ook een van Marley’s bekendste ganja-zinnen, in het nummer Easy skanking: ‘Excuse me while I light my spliff.’
Maar hèt statement van deze plaat is de prachtige hoesillustratie, toch de achterkant, en op haar mooist in de originele uitvoering. Een spliff met de allure van een maïskolf, het uiteinde gloeiend en walmend, omringd door cannabisbladeren. In de rookwolken staan de teksten afgedrukt. Het perfecte ontwerp werd voor latere releases vaak mismeesterd, met foute kleuren en ondermaats knip- en plakwerk. Ze hadden beter wat kaya geconsumeerd.
Bob Marley: One Love
In de film zien we Bob (uitstekende rol van Kingsley Ben-Adir) haast nooit zonder spliff in de hand. Daar worden verder geen woorden aan vuil gemaakt. Die ganja is er gewoon, als dagelijkse levensbehoefte. Hoewel Ben-Adir tijdens de opnames uiteraard geen echte cannabis rookte, of daar gaan we toch van uit. Wel CBD-wiet misschien?
Uitstekende biopic voor de rest, over de beste internationale cannabisambassadeur die de wereld ooit gekend heeft.
Bob Marley: One Love loopt nu in de bioscopen
*
Dit artikel bevat fragmenten uit het boek Bob Marley. 25 Songs 25 Verhalen (Jah Shakespear, Houtekiet 2020)
